گزارش تصویری: ایران ... خوزستان ... شوش ... آرامگاه دانیال نبی

گزارش تصویری: ایران ... خوزستان ... شوش ... آرامگاه دانیال نبی

خوزستان مملو از جذابیت ها و شگفتی هاست ... تکه‌ای از قلب ایران که به آن کمتر توجه شده است

آرامگاه دانیال نبی در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه ارگ قرار دارد. حرم حضرت دانیال در شوش در سالیان گذشته همواره میعادگاه مردم شوش و سایر شهرهای استان بوده و برگزاری مراسم دینی و مذهبی مثل عزاداری و جشن در آن با شکوه و تقدس خاصی همراه است حتی در روز عید نوروز و سیزدهم فرودین ماه که یک مناسبت ملی برای ایرانیان محسوب می شود نیز ازدحام در این مکان به اوج می رسد و مردم ترجیح می دهند چنین روزهایی را نیز در حرم این پیامبر عزیز بگذرانند




این اتفاقات اوج پیوند بین مذاهب و ادیان الهی را به همه کسانیکه اعتقادی به این موضوع ندارند می رساند و چه زیبا مردم شوش و سایر شهرهای استان خوزستان این احترام به سایر پیامبران الهی را به جا آورده اند

در این عکس شاهد زیارت یک یهودی ایرانی از آرامگاه حضرت دانیال هستیم. همچنین او مبایل خود را روشن گذاشته تا افراد خانواده در خانه، او را همراهی کنند




حضرت دانیال (ع) در بیت المقدس متولد شد و در سن ۱۲ سالگی بود که سپاه بخت النصر، پادشاه بابل به سرزمین بیت المقدس حمله و آن سرزمین را فتح کرد. دانیال به زبان‌های عبری مفهوم "خدا حاکم من است" را دارد. در سال ۶۵۵ پیش از میلاد وی را به دربار «نبوکد نصر» پادشاه بابل به اسارت بردند. وی در آنجا به علوم کلدانیان و زبان مقدس واقف گردید و در حکمت از آنان پیشی گرفت

دانیال به مانند پیامبران دیگر یهود تعبیر خواب میدانسته و روزی که میخواستند وی را جلوی شیر بیاندازند تا کشته شود میدانسته که همچین اتفاقی نمی افته و بیانی داشته که میگویند مدتها به شکل یک کتیبه یا لوح وجود داشته و در آن گفته شده (از زبان دانیال نبی) که کوروش نامی خواهد آمد و مرا نجات خواهد داد



زمان گذشت تا اینکه کوروش، پادشاه ایران به بابل حمله کرد و توانست بابل را فتح و یهودیان را از اسارت حکومت بابل آزاد کند و دانیال (ع) را به همراه خود به ایران آورد و در دربار پادشاهی ایران نیز مورد تکریم قرار گرفت در این مدت حضرت دانیال می توانست به طور مستقیم و بدون اجازه و وقت قبلی با پادشاه دیدار کند و می توان گفت که به عنوان دومین فرد مملکتی محسوب می شد



بعد از مرگ کوروش یک دوره کوتاه در زمان بردیای دروغین به وجود می آید که در تاریخ چیزی از دانیال (ع) نیامده است اما بعد از روی کار آمدن داریوش دوباره حضرت دانیال (ع) باز به همان مقام و مرتبه رفیع دست پیدا می کند تا اینکه احتمالا در سن ۸۳ یا ۸۵ سالگی دار فانی را وداع می کند و به رسم بزرگان آن زمان جسد آن حضرت را به صورت مومیایی شده در همین منطقه که هم اکنون آستان آن بزرگوار است نگهداری می شده و بالای سر آن جعبه ای قرار داشته که هر کس احتیاج به پول پیدا می کرد از آن جعبه به قرض می برده و بعد از اینکه مشکلاتش برطرف می شده دوباره قرض را پس می داد



در سال ۱۶هجری قمری بعد از پایان آخرین جنگ بین سپاه اسلام و ایرانیان (جنگ شوشتر یا جنگ هرمزان) فرمانده سپاه اسلام در هنگام بازگشت، جسد مومیایی شده ای را می بیند و از مردم در خصوص آن سئوال می کند. مردم که از مقام و مرتبه حضرت آگاهی نداشته اند، می گویند چیزی نیست که به درد شما بخورد هر وقت ما احتیاج به باران داشته باشیم این جسد را از آلونک بیرون می آوریم و به حکم خداوند باران می بارد و هر وقت آن را داخل می گذاریم بارش باران تمام می شود



فرمانده سپاه اسلام به خلیفه وقت نامه می نویسد که جسدی مومیایی شده در شیشه ای بلورین در منطقه شوش پیدا شده است. خلیفه از شناسایی آن عاجز می ماند به نزد حضرت علی (ع) می روند و جریان را سئوال می کنند. حضرت علی (ع) می فرماید که این جسد برادرم حضرت دانیال است و دستور می دهد آن جسد را به روش مسلمین غسل دهند و سپس کفن کنند و رو به قبله دفن نمایند و همچنین دستور داد آب رودخانه را از روی قبر عبور دهند تا نگهبانی باشد برای قبر، تا دست کسی به آن نرسد





در مقابل آرامگاه حضرت دانیال با کاشی کاری در زمان قاجار چنین نوشته: حضرت علی (ع) می فرماید:هر کس برادرم دانیال را زیارت کند مرا زیارت کرده است



همچنین حضرت محمد (ص) می فرماید: هر کس قادر به زیارت من نیست زیارت کند قبر براردم دانیال را ... احترامی که پیشوایان دین اسلام برای دیگر پیشوایان دینی دارند بسیار قابل تامل است



خوزستان مملو از جذابیت ها و شگفتی هاست ... تکه‌ای از قلب ایران که به آن کمتر توجه شده است