خلیج فارس آنلاین : فرقه ضاله بهاییت کمتر از 170 سال سابقه دارد. این فرقه از زمان پیدایش
تاکنون، بدون پشتیبانی خارجی هیچگاه زنده و فعال نبوده است و به ترتیب،
روسیه، انگلیس، امریکا و رژیمصهیونیستی در این مدت از این فرقه حمایت
کردهاند.
ایجاد ادیان و فرقه های ساختگی،
یکی از ترفندهای مرسوم دولتهای استعمارگر برای به انحراف کشیدن جریان
صحیح دینداری بوده است. در حقیقت هدف کلی این بوده که فرق دستساز در
نهایت جایگزین ادیان الهی شده یا حداقل چهرۀ ادیان الهی را مشوش سازند.
نگاهی گذرا به نقش دولت های استعماری و مستکبر زوایای بیشتری را از پیدا و پنهان این فرقه انحرافی را روشن می سازد:
1 ـ روسیه:
سفارت
روسیه از آغاز فتنه بابیه و پیدا شدن فرقه بابیه و بهاییه از رهبران این
فرقه حمایت میکرد. به عنوان مثال دالگورکی، سفیر روسیه در تهران، برای
نجات بهاء اله از زندان پادرمیانی کرد و فرستاده خود را با وی همراه نمود
تا به سلامت از ایران خارج شود.
2 ـ انگلستان:
بعد
از انتقال رهبری بابیت و بهاییت به عراق و سپس فلسطین، رهبران این فرقه به
تبعیت استعمار انگلیس درآمدند. در اواخر جنگ جهانی اول، وزیر امور خارجۀ
انگلیس در نوامبر 1917م. اعلامیه خود را بر مبنی بر تشکیل وطن ملی یهود در
فلسطین صادر کرد و در همین ایام، جمال پاشا، فرماندۀ کل دولت عثمانی، به
دلیل حمایت عبدالبهاء از انگلیس و دادن آذوقه به ارتش انگلیس، تصمیم به
قتل وی و انهدام مرکز بهاییت در عکا و حیفا گرفت.
وزیر خارجۀ
انگلیس با واکنش تند و جدی به سالار سپاه انگلیس دستور داد تا با جمیع قوا
در حفظ و صیانت حضرت عبدالبهاء بکوشد و بر اثر همین حمایت عبدالبها از
انگلیس، فلسطین به دست سپاه انگلستان افتاد و زمینۀ به وجود آمدن رژیم
صهیونیسم به وجود آمد؛ به طوری که پس از پایان جنگ جهانی اول، به پاس
خدماتی که عبدالبهاء برای استعمار انگلیس انجام داده بود، طی مراسمی لقب
سِر(Sir) و بزرگترین نشان خدمتگزاری، نایت هود(Knight Hood) را دریافت
کرد.
مشرق الاذکار فرانکفورت آلمان
3 ـ آمریکا: بر اثر حمایتهای امریکا، بهاییان به ستون پنجم و یکی از ابزارهای استکباری امریکا بعد از جنگ جهانی اول مبدّل شد.
بر
اساس آمار منتشر شده توسط سایت رسمی محفل ملی بهائیان امریکا، تعداد کل
بهاییان امریکا رقمی در حدود 155 هزار نفر است که شامل ایرانیهای بهایی
در امریکا هم میشود. همین منابع، تعداد کل بهاییان دنیا را رقمی در حدود
شش میلیون نفر اعلام میکنند و این بدان معناست که بهاییان امریکا در حدود
5/2 درصد کل بهاییان جهان را تشکیل میدهند.
با توجه به این امر،
جای این پرسش وجود دارد که: چرا در حالی که تنها 5/2 درصد بهاییان، مقیم
امریکا هستند، 70 تا 80 درصد کرسیهای نه نفره بیتالعدل اعظم در قبضه
امریکاییها قرار دارد؛ آن هم امریکاییهایی که نه بهاییزاده بوده و نه
سابقه درخشانی در بهاییت داشتهاند.
4 ـ رژیم صهیونیستی: بهائیت
از آغاز پیدایش خود با یهود همکاری داشت، به طوری که دکتر احمد شلبی در
بیان عقاید این فرقه در کتاب «مقارنة الادیان الیهودیه» مینویسد: هیئت
بین المللی حیفا در نامهای به محفل روحانی ملی بهاییان ایران، در اول
ژوئیه 1952 رابطۀ شوقی افندی را با حکومت اسرائیل اعلام داشت.
مشرق الاذکار سیدنی استرالیا
«بندر
حیفا» مهم ترین شاهرگ اقتصادی اسراییل غاصب و کوتاه ترین مسیر به سوی
خزانه های این رژیم است. این بندر که علاوه بر موقعیت جغرافیایی، از لحاظ
نظامی و اقتصادی نیز چهره ای جهانی یافته، به دلیل وجود مکان های گردشگری
در آن هم اهمیت چشمگیری دارد. اما در این میان، معبد بهائیان با تمام
جاذبه های توریستی و جهانگردی، موقعیتی منحصر به فرد را در قلب حیفا به
وجود آورده است.
خلیج نیم دایره ای حیفا میزبان گردشگران و
زائرانی است که با نشان ستاره داوود بر گردن و دست ها، دیوارهای ضخیم این
قلعه را به نظاره نشسته اند. درخشش دوازده هزار آجر طلایی بر فراز گنبد
همراه با بازتاب نور هجده پنجره الوان، کوه کرمل را در اقیانوسی از نور
فرو می برد که جلوه ی آن، گردشگران بسیاری را به سوی خود می کشاند؛ قالی
های بسیار نفیس ایرانی که یکی از کلکسیون های فرش دنیا را تشکیل می دهد،
برای تشریف فرمایی رسمی یکی از رؤسای دولت آذین می شود؛ رییس جمهور
اسراییل، اسحاق بن زوی.
در سال 2000 میلادی، شمار جهانگردانی که به
اسراییل آمدند، از 2/4 میلیون نفر فراتر رفت و در سال 2005 با برقراری
آرامش نسبی، ورود آنان افزایش یافت. 54 درصد این گردشگران از اروپای غربی،
28 درصد آمریکایی و 10 درصد بقیه آسیایی هستند.(2) این فقط یکی از ارتباط
های دوسویه بهائیسم و صهیونیسم در یک منفعت مشترک است.
بندر حیفا اسرائیل
بهاءالله
بنیانگذار فرقه ضاله بهائی به پیروانش دستور میدهد که در هر شهری
ساختمانی به بهترین صورت ممکن به نام خداوند ساخته شود و در آن به ذکر
پروردگار پردازند. به این بناها مشرقالاذکار گفته میشود. همچنین
بهاءالله گذاشتن تصاویر را در مشرقالاذکار نهی کردهاست. مشرقالاذکارها
در دین بهائی مختص بهائیان نمیباشد و هر کس با هر دین و اعتقادی میتواند
در آن به هر نوعی که علاقه و اعتقاد دارد، به دعا با خالق خویش بپردازد.
مشرق الاذکار پاناما
عبدالبهاء مبیّن آثار دین بهائی در مورد مشرقالاذکار چنین میگوید:
«مشرقالاذکار
مغناطیس تائید پروردگار است، مشرقالاذکار اساس عظیم حضرت آمرزگار است.
مشرقالاذکار رکن رکین آئین کردگار، مشرقالاذکار تأسیس ش سبب اعلاء
کلمةالله، مشرقالاذکار تهلیل و تسبیح ش مفرح قلوب هر نیکوکار،
مشرقالاذکار نفحات قدسش روح بخش کل ابرار، مشرقالاذکار نسیم جانپرورش
حیات بخش عموم احرار و... است.»
مشرق الاذکار پاناما
ساختمان
مشرقالاذکار باید نوعی بنا گردد که دارای ۹ در باشد که به ۹ خیابان باز
شود و در اطراف مشرقالاذکار باید تأسیساتی از قبیل موسسات فرهنگی،
بهداشتی، محل نگهداری بینوایان و عاجزان (دار العجزه)، محل مشورت و
ملاقات، یتیم خانه و موسسات تحقیقات علمی و ... بنا گردد. مشارقاذکار هر
یک طرحی مخصوص به خود دارند و بهائیان معتقدند که مشارق اذکار جهانیان را
از ادیان و نژادهای مختلفه دعوت به عبادت خالق عالمیان مینمایند و نمودار
عشق بشر به خداوند یگانه هستند.
مشرق الاذکار دهلی نو هند
اوّلین
مشرقالاذکار در سال ۱۹۰۸ در عشقآباد در آسیای مرکزی در روسیه ساخته شد
(ترکمنستان کنونی). تا سال ۱۹۳۸ که مقامات کشوری (دولت کمونیست) آن را
تصرّف کردند بهائیان آن منطقه از آن استفاده میکردند. در سال ۱۹۴۸ توسط
زلزله شدیدی بنایش متزلزل شد و به آن صدمه زیادی وارد آورد که به تخریبش
انجامید (۱۹۶۳).
مشرق الاذکار شیکاگو آمریکا
اوّلین
مشرق الاذکار مغرب زمین در سال ۱۹۵۳ در امریکا در شمال شیکاگو در ویلمت
کنار دریاچه میشیگان ساخته شد. گنبد مشبّک و تزئینات نمای آن تلفیقی از
معماری شرقی و غربی است.
بعداً سایر مشرق الاذکارها در کامپالا در
کشور یوگاندا (افریقا) و سیدنی در استرالیا – فرانکفورت در آلمان در شهر
پاناما و آپیا در ساموآی غربی ساخته شد. جدیدترین مشرق الاذکاری که ساخته
شد در سال ۱۹۸۶ در شهر دهلی نو در هندوستان است. معماریش از گل نیلوفر آبی
الهام گرفته که مرکب از ۲۷ گلبرگ است که با سنگ مرمر ساخته شده و هر یک از
نُه طرفش سه گلبرگ دارد و نُه در بزرگ به تالار مرکزی به ظرفیّت ۲۵۰۰ نفر
باز شده ارتفاعش کمی بیش از ۴۰ متر است و سطحش شفّاف است و در زمینی
بمساحت ۲۶ جریب در کنار پایتخت هندوستان نشسته است.
مشرق الاذکار دهلی نو هند