خلیج فارس آنلاین : "وی زینپنگ" (Wei Xinpeng) یک قایقران چینی است که از آب "رود زرد"
امرار معاش میکند. ولی برعکس دیگر قایقرانان، کار او صید ماهی از این
رودخانه نیست او جسدهایی را که در رودخانه افتادهاند، پیدا میکند و به
خانوادههایشان میفروشد.
به نقل از بیبیسی، این
مرد چینی هر روز مسیر رودخانه را تا رسیدن به پل موقت ویژه عابران پارو
میزند؛ و اجسادی که در این رودخانه افتاده اند را از آب میگیر د به
خانوادهشان حویل میدهد. این اجساد افرادی هستند که یا به قتل رسیده غرق
شده یا خودکشی کردهاند.
آقای "وی" میگوید که از هفت سال پیش که این شغل را شروع کرده، تا کنون ۵۰۰ جسد را از رودخانه بیرون کشیده است.
به گفته آقای "وی" آخرین جنازهای که او پیدا کرده است شش روز پیش بوده است.
پس از آنکه او اجساد را از آب میگیرد، آنها را در یک پناهگاه قرار میدهد تا از جریان آب در امان بمانند.
آقای
"وی" پس از پیدا کردن این اجساد در روزنامهها آگهی میکند و این اجساد
را شرح میدهد، تا صاحبان آنها پیدا شوند؛ سپس خانوادههای این افراد با
او تماس میگیرند.
بعضی از آنان به این منطقه سفر میکنند تا جسدها
را از نزدیک ببینند؛ آقای "وی" هم با قایقش آنها را به آن پناهگاه می آورد
تا جسد بستگانشان را ببینید. او برای نشان دادن اجساد به مردم، پول کمی
از آنها دریافت میکند ولی وقتی تصمیم به بردن جنازه بگیرند، باید ۵۰۰
دلار بپردازند. به گفته آقای "وی" او تاکنون ۴۰ جسد را فروخته است.
او میگوید که در مجموع، خانواده ها وقتی میشنوند که او بابت تحویل جسد از آنان پول میخواهد، عصبانی نمیشوند.
ولی
هنگامی که او جسد یکی از مسئولان حزب کمونیست چین را پیدا کرد، مقامات از
او خواستند که بدون دریافت پول، جسد را به آنان تحویل دهد.
بعضی وقت ها وقتی مردم جسد ها را میبینند، احساساتشان جریحهدار میشود.
او
می گوید: «یک روز پدر و مادری برای یافتن پسرشان به اینجا آمدند. وقتی
آنها جسد را دیدند رفتند بدون آنکه یک کلمه حرف بزنند. آنها جسد را همین
جا گذاشتند».
آقای "وی" از کاری که می کند، دفاع میکند و
میگوید که مقامات برای یافتن این اجساد اقدامی نمی کنند تاجایی که آنها
در آب میگندند او گاهی اوقات او اجساد را از آب میگیرد و به شیوه معمول
آنها را دفن میکند.
این مرد چینی با بیان اینکه "وی" پسر خودش نیز
در این رودخانه مرد، ولی او هرگز نتوانست جسدش را پیدا کند، ادامه
میدهد: «به همین علت بود که مشغول این کار شدم.»
هشتاد کیلومتر که به سمت شمال بروید، شهر لانژو قرار گرفته که بیشتر مشتریان آقای "وی" اهل آنجا هستند.
این
شهر روزگاری مرکز یک استان محروم بود، ولی اکنون یک مرکز صنعتی عمده
است."پنگ شوجیا" یک مرد ۵۲ است که پس از ناپدید شدن همسرش به "وی" مراجعه
کرد.
به گفته پنگ، همسرش برای دیدن یکی از بستگان از خانه خارج
شده بود که دیگر بازنگشت. هر چند آقای وی، جنازه همسر او را نیافت ولی به
گفته پنگ، کاری که وی میکند، یک خدمت است.