بحثی درباب شهوت، عشق و دوستی های اینترنتی

خلیج فارس آنلاین : یکی از خوانندگان محترم صفحه جوانی که ساکن هلند است با ارسال پیامی به ایمیلم -پست الکترونیک- شماره تلفن درخواست کرده بود تا درباره یکی از نوشته ها به قول خودش کمی بحث کند.

 تماس گرفت و بعد از یک چاق سلامتی، بی هیچ مقدمه ای گفت:برادر زمانی! من به نوشته شما با تیتر«توهم دوست داشتن با هواپرستی» مخالفم.

گفتم: شما لطف دارین. بر بنده منت میذارین با مخالفتتون! احیاناً اگه بدی، بیراهی هم مدنظر مبارکتون هست تعارف نکنین تو رو خدا! بنده بد و بیراه خورم ملسه. حالا با همه اش یا با بعضی جاهاش؟

چند ثانیه صبر کردم تا صدایمان به هم برسد؛ چه می شود کرد دیگر! آنجا فرنگ است و با اینجا فاصله اش زیاد. گفت: با بعضی جاهاش مخالفم.

خب، پیش از ادامه این مکالمه سه دانگ ایرانی- سه دانگ فرنگی، باید توضیح بدهم که موضوع این مطلب چه بوده. یادداشت «توهم دوست داشتن با هواپرستی» درباره دوستی های اینترنتی دختران و پسران بود که با آوردن روایتی از منطق الطیر عطار نیشابوری- داستان کنیز میرزا و عاشق شدن شاگرد مکتبخانه- که بعد از تباه شدن زیبایی ظاهری دخترک، حس پسرک فروکش می کند. در پایان هم عطار نهیب می زند که:«عشق صورت نیست عشق معرفت/ هست شهوت بازی ای حیوان صفت». بر این اساس، حس پسرک هوس بوده، نه آن عشقی که ریشه در معنویت دارد و به عشق الهی ختم می شود. بعد نتیجه گیری کرده بودیم که عموم دوستی های اینترنتی بی ریشه هستند به ویژه با سوء استفاده هایی که صورت گرفته و پرونده هایی که پس از شکایت شهروندان در دادسرای مبارزه با جرایم اینترنتی در این باره تشکیل شده.

پرسیدم: با کجاهاش مخالفی؟ جواب داد: برادر زمانی! برای همه آدم ها مخصوصا جوان ها زیبایی ظاهری مهم است. شما نباید منکر این موضوع بشی.

گفتم که دوست عزیز! محور اصلی نوشتهء «توهم دوست داشتن با هواپرستی»، دوستی های اینترنتی بوده نه مباحث زیبایی شناختی! پاسخ داد: شما اجازه بفرمایید! من با همین هم مخالفم. پرسیدم: این «همین» یعنی چی؟ خنده ای کرد و گفت: همه روزنامه نگارا مثل شما همین طور خوب بلدند با واژه ها بازی کنن؟! این «همین» یعنی این که برخلاف نظر شما معتقدم در دوستی های اینترنتی هم دوستی سالم پیدا می شه.

در جوابش گفتم: دوست گرامی! بر اساس مباحث ریاضیات، همیشه «مثال نقض» و «قانون احتمالات» برای هر پدیده ای وجود داره و صدق می کنه به غیر از ذات خداوند؛ پس ممکنه از بین 100 تا دوستی اینترنتی، یه مورد هم سالم باشه اما ما بر اساس این یه مورد که «مثال نقض» به شمار میاد نمی تونیم این نوع از دوستی رو برای همه تجویز کنیم. زمانی که کلیت یه موضوع-99 مورد از 100تا- جنبه منفی به خودش گرفته، دلخوش بودن به یه مورد از 100 مورد یه شوخی بی مزه و عصبی کننده ست. گفتم که ای کاش می شد از همه افراد به ویژه دختران و خانم هایی که تجربه دوستی های اینترنتی رو دارن، نظرسنجی می کردیم و روشن می شد که بالای 90 درصدشون یه تجربه تلخ از این ماجرا دارن.

پرسید: ببخشید این 90 درصد رو الان به دست آوردین؟ جواب دادم: نه! دیشب توی خواب بهم الهام شد. صدای خنده این دوست هلندنشین نزدیک بود پرده گوشم را پاره کند. بعد گفتم: این آمار رو از کلینیک های مشاوره و روانشناسی گرفتم که به افراد ضربه خورده از دوستی های اینترنتی مشاوره دادن.

خلاصه این که بحث من و این خواننده محترم به جایی نرسید؛ نه او قانع شد، نه من از نظرم برگشتم. اما از یک چیز خوشحال بودم و آن این که عارف بزرگی مثل عطار نیشابوری نظرش درباره دوستی های این مدلی با من یکی است. نه، ببخشید جسارت و اشتباه شد! منظورم این بود که نظر من با عطار بزرگ یکی است. و خوشحال تر از این که پسر و کنیز «منطق الطیر» عطار نیشابوری، هلند را به ایران وصل کردند.

منبع: وبلاگ روح آبی - دست‌نوشته‌های محمدصادق زمانی