وجدانی که درد نخواهد گرفت

سایت تفریحی خلیج فارس : در چند روز اخیر موضوع رها شدن 2 فرد بیمار در کشتزارهای اطراف تهران، با واکنش جدی رسانه‌ها روبه‌رو شده است.

با توجه به تحلیل‌‌هایی که در این ارتباط ارائه می‌شود، گاه با اظهارنظرهای غیرمنطقی برخی مسوولان برای توجیه این رفتار زشت مسوولان یک بیمارستان مواجهیم. متاسفانه برخی مسوولان به جای آن‌که در حیطه مسوولیت خود پاسخگوی ضعف‌ها و کاستی‌ها باشند، با اظهارات نسنجیده خویش به شعور مردم توهین می‌کنند.

برای نمونه معاون محترم وزارت بهداشت در واکنش به رها شدن 2 بیمار بی‌بضاعت در بیابان، در نشست خبری عنوان می‌کند که 4 نفر از عاملان این اقدام که از کارمندان رده پایین بیمارستان هستند، شناسایی شده‌اند که وزارت بهداشت از آنها به دستگاه قضایی شکایت می‌کند. وقتی مدیران ما با بروز اولین مشکل سعی می‌کنند افراد پایین‌دستی را قربانی اهمال یا ضعف مدیریتی خود کنند، از نظر وزارت بهداشت این مقصران عبارتند از: راننده آمبولانس و 3 کارگر خدماتی که 2بیمار بی‌بضاعت را در بیابان رها کرده‌اند.

حال باید پرسید آیا یک راننده و کارگر خدماتی می‌تواند بدون اجازه مدیر و سرپرست مربوط، خودسرانه بیماران را به‌خاطر بی‌پولی از بیمارستان خارج و در بیابان رها کند؟

براساس آموزه‌های دینی که گفته می‌شود «النجات فی الصدق» (نجات در صداقت است)‌، این مدیران باید در مقابل این حرکت ناجوانمردانه و غیرانسانی آن هم در جامعه اسلامی، حداقل به خود زحمت عذرخواهی از مردمی که با شنیدن این خبر احساساتشان جریحه‌دار شده است، می‌دادند و سعی در جبران اشتباه می‌کردند. آقایان باید بدانند که با پاک کردن صورت مساله مشکلی حل نمی‌شود و نمی‌توان با مقصر معرفی کردن افراد زیردست آن هم از نیروهای خدماتی، پشت میز مدیریت نفس راحت کشید.

در این که هزینه درمان در کشور ما بالاست، تردیدی نیست؛ اما پرسش این است فردی که برای هزینه درمانش پولی ندارد، باید در بیابان رها شود تا به مرگ تدریجی بمیرد؟ بسیاری از مدیران وقتی در جایگاه مصاحبه با رسانه‌ها قرار می‌گیرند، ادعا می‌کنند نوکر مردم هستند و آرزویشان خدمت به مردم است. شعاری که امروز حداقل در این بخش از بدنه وزارت بهداشت رنگ باخته است؛ زیرا کسی بیمار خود را به خاطر بی‌پولی؛ در بیابان رها نمی‌کند.