لئو مارژان زن فرانسوی است که سال دو هزار و
دوازده،وارد صد سالگی خود شده است . او راز طول عمر خود را سحر خیزی، کم
خوردن و دوست داشتن زندگی می داند.
مارژان می گوید همیشه زندگی را دوست داشته و به همین علت ، زندگی نیز او را دوست داشته است.
لئو
مارژان می گوید خودش نیز انتظار نداشته است تا این سن عمر کند. هیچکس و
حتی خانواده اش نیز انتظار نداشتند که او تا این حد عمر کند.
او غرق
شدن کشتی تایتانیک در سال هزار و نهصد و دوازده که سال تولدش است، پخش
نخستین برنامه تلویزیونی در فرانسه در سال هزار و نهصد و سی و پنج،حق رای
زنان فرانسه در سال هزار ونهصد و چهل و چهار،راه اندازی نخستین سوپرمارکت
در فرانسه در سال هزار ونهصد و شصت وسه، نخستین تلفن همراه در فرانسه در
سال هزار و نهصد و نودو یک را در عمر دیده است.
او استفاده از
وسایل آرایشی را برای پوست مضر می داند و می گوید هرگز از این گونه وسایل
برای پوستش استفاده نکرده است. این زن صد ساله می گوید زنانی که از وسایل
آرایشی استفاده می کنند پوست خود را به جای آن بهتر کنند خراب می کنند.
لئو
مارژان می افزاید هرگز کاری به زمان نداشته است و زمان نیز کاری به او
نداشته است. او امیدوار است زمان در سال دو هزار و سیزده نیز کاری به او
نداشته باشد.