دلم می سوزد برای آن رعنای فوتبال/یادداشت وارده

خلیج فارس آنلاین : چه بر سر ناصر محمد خانی آمده !؟
چه سخت است در دل گریستن و به زبان هیچ نگفتن
و اشک دیده را در ماتمکده دل جاری ساختن
یا به قول استاد مهرداد اوستا
از درد سخن گفتن و از درد شنیدن
با مردم بی درد ندانی که چه دردیست

آری حکایت درد مردیست که در دهه شصت شمسی دریبلهای ویرانگرش استارتهای انفجاریش و ضربات آزاد مرگبارش نفس فوتبال دوستان را در سینه حبس می کرد .استادیوم را 90 دقیقه به حالت نیم خیز وا می داشت. اشکها را بر رخ طرفداران رقیب و لبخند را برلبان هواداران تیم خودی جاری می ساخت. دنیای ورزش چه قشنگ تیتر زد (محمد خانی شهابی در تاریکی) اردشیر لارودی در باره او می گفت. محمد خانی گل سرسبد فوتبالیستهای ایران بود ولی افسوس که شیره فوتبال او را قطریها گرفتند.

انشایم اصلا خوب نبود. ولی وقتی طنازیهای ناصر محمد خانی را در دربی سال 65 به عنوان یک خاطره با گزارش زیبای جهانگیر کوثری به تحریر در آوردم معلم انشا بدون درنگ نمره 20 را پای برگه انشایم ثبت کرد.

قصد دفاع از محمدخانی را ندارم. ولی می خواهم بگویم آهای مردم جرم ناصر بیشتر از هر چیزی شهرت اوست و شهرتی که او به شهلا داد. اگر شهلا زن صیغه ای ناصر نبود هر کاری که مرتکب می شد نه کسی و نه روزنامه ای این همه به آن نمی پرداخت.

چه زیبا روزنامه ها هفته نامه ها ماهنامه ها اطلاع رسانی می کردند لحظه به لحظه مو به مو ریز و درشت را عکس کردند و نوشتند و به فروش رساندند آبروی را.آّبروی کسی که در دهه شصت آبرو می خرید برای فوتبال ایران. یادتان هست بعضی از روزنامه در روز به چاپ دوم هم می رسید.

می دانید چرا ؟ چون چوب حراج بر آبروی ستاره بی چون چرای دهه شصت فوتبال ایران می زدند.
آهای مردمی که به حوادث علاقه مند ید ناصر اشتباه کرد خودش هم به اشتباهش اعتراف کرد . دو عزیزش بی مادر شدن. میدانید هیچ مردی دوست ندارد بچه اش تازه آنهم اگر بچه کوچک باشد بی مادر شود برای مرد سخت است بچه بی مادر بزرگ کردن.

من که هنوز فراموش نکرده ام شاید شماها فراموش کارید که هشت سال پیش چطور شهلا را یک قاتل یک جانی و یک جلاد بی رحم به تصویر کشیدید. جالب اینجا بود که هنوز اتهام او ثابت نشده بود. و لاله را یک قربانی مظلوم . حال چه شده است که لاله قربانی با آن همه ضربه چاقو بر بدن فراموش شده خانواده او خشک و انتقام جو جلوه داده شده اند بچه های بی مادر و دور از سرزمین پدری که غریب وهر لحظه که به خانه پای می گذارند آرزوی دیدن روی مادر در سر دارند دیگر به حساب نمی آیند.
ولی از شهلا که بیش از 20 قاضی جرم او را مسجل دانسته و به قصاص محکوم کردند یک قربانی عاشق یک پاکباخته ......... قلمداد می شود و ناصر را این همه بی رحمانه می تازید.

دلم می سوزد برای آن رعنای فوتبال

مردم مسلمان ایران بدانید که دادگاه رابطه ناصر با شهلا را نامشروع ندانسته و حکم برائت ناصر در این زمینه صادر گردید

ناصر هوس باز نبود می دانید چرا ؟چونکه وقتی ناصر جوانی بیست وچند ساله بود و مجرد. شهلا دختر سیزده یا چهرده ساله که خود را از این سر تهران به آن سر تهران می رساند تا او را ببیند و ابراز علاقه کند. اگر ناصر هوس باز بود آن وقت هوس بازی می کرد. ولی ناصر به جای هوس بازی او را نصیحت می کرد و به را خانه هدایت می کرد.

تقدیر چنین بود و بعد از اینکه ناصر صاحب زن و دو فرزند شد دوباره او بود که ناصر را پیدا کرد . چون ناصر دنبال او نبود وشاید هم اصلا دیگر نمی شناخت چه بسا به خاطر موقعیت ناصر در این 15 سال خیلی های دیگر به او ابراز علاقه می کردند.

آری ولی این بار ناصر فریب خورد ولی به شهلا همه کسریهای زندگی را داد نه مادیات بلکه آنچه که شهلا دوست داشت بالا تر از آن یعنی خودش را ولی افسوس که او زیاده خواه بود.

اسداله اکبری